Ustroń – Mała Czantoria
(Szlak Żółty)

Żółty szlak z Ustronia na Małą Czantorię jest krótki, przyjemny i nietrudny, idealny dla osób początkujących lub wracających w góry po dłuższej przerwie. Po wejściu na szczyt można łatwo kontynuować wycieczkę (innym szlakiem) na sąsiednią Wielką Czantorię. Ludzi na żółtym szlaku jest mało. Szlak dzieli się na dwa umowne odcinki: uliczno-miejski (z centrum Ustronia do parkingu przy ul.Jelenica) oraz leśno-górski (z parkingu na szczyt). Osoby zmotoryzowane mają możliwość pominięcia etapu 'miejskiego’ i rozpoczęcia wędrówki już na początku odcinka górskiego.

Odcinek 'miejski’ jest raczej płaski i rozpoczyna się przy przystanku kolejowym Ustroń Zdrój (w tym samym miejscu, ale w drugą stronę startują też szlaki niebieski na Wielką Czantorię oraz czerwony na Równicę). Następnie szlak żółty wiedzie przez centrum miasta: ul.Grażyńskiego, Rynek, oraz ulice 3-go Maja, Spacerową, Myśliwską i Jelenica. Oznakowanie na tym odcinku jest średnie, często brakuje też chodnika, więc jeżeli ktoś ma taką możliwość transportową- najlepiej pominąć ten etap i zacząć wyprawę przy wejściu w 'góry właściwe’ (chyba, że ktoś lubi chodzić po ulicach).

W pobliżu domu przy ul.Jelenica 121 jest bezpłatny parking na kilkadziesiąt samochodów (fot.1), a obok niego duża wiata turystyczna (fot.2) wraz z zespołem ławeczek i paleniskiem (fot.3). Parking na mapach google oznaczony jest jako „miejsce biwakowe z altanką”, koordynaty to 49.7047, 18.7869. W „zwykłe” dni zawsze znajdzie się tu miejsce, jedynie w pogodne weekendy może być problem z parkowaniem dla spóźnialskich.

Teraz trochę danych liczbowych. Cały szlak żółty ma 6.3 kilometra długości, przewyższenie sięga około 500 metrów, a czas przejścia to 2,5 godziny. Jednakże startując z omawianego parkingu zmniejszamy te wartości o około połowę, tzn. fragment „górski” szlaku (od parkingu do końca) ma 3 kilometry, 330 metrów przewyższenia, co powinno zająć około 80 minut pod górę i 45 minut w dół. Mała Czantoria ma wysokość 866 m.n.p.m.

Omawiana wiata przy parkingu to jedyne miejsce wypoczynkowe na całym szlaku, dopiero na szczycie są ławeczki (bez zadaszenia). Na całej środkowej części nie ma ani ławek, ani daszków, ani koszy na śmieci, ani schroniska czy sklepu, więc należy mieć to na uwadze. Dawniej w okolicach parkingu mieściło się schronisko „U Jónka na Kympie”, zbudowane w międzywojniu, zamknięte w 1984, a budynek ostatecznie rozebrano w roku 2000.

Oznakowanie na „górskiej” części szlaku jest przeciętne, aczkolwiek minimalna jest liczba miejsc, gdzie można przypadkowo zejść ze szlaku, więc zgubienie się (na trzeźwo) jest niemal niemożliwe.

Za parkingiem należy skręcić w lewo (z asfaltu w leśną ścieżkę, fot.4), kierując się przez dłuższą część wyprawy na południowy-zachód. Za zakrętem są tablice informacyjne (fot.5), a kawałek dalej tablice patriotyczne, omawiające najważniejsze wydarzenia w historii Polski (m.in. Odsiecz Wiedeńską, Chrzest Polski, najazd Tatarów, czy wojnę z bolszewikami, fot.6). Za tablicami są zabytkowe kamienie i drewniany krzyż (fot.7). Cała reszta szlaku to już typowo górska ścieżka, bez wstawek cywilizacyjnych. Podejście jest raczej równomierne, wypłaszczające się przed szczytem (a konkretnie dwoma, o czym niżej). Po kilkunastu minutach odsłonią się pierwsze widoki na północ (fot.8) i północny-zachód (fot.9).

Kontynuując wyprawę leśną ścieżką (fot.10) dojdziemy do ważnego miejsca, czyli ostrego zakrętu w lewo (fot.11). Gdybyśmy poszli prosto (bez szlaku)- po kilkunastu minutach dotarlibyśmy na Podlesie, gdzie są inne ciekawe szlaki na Czantorię: zielony (który spotkamy na szczycie), oraz czeski żółto-czerwony.

Od omawianego skrętu w lewo na szczyt Małej Czantorii jest w linii prostej dosyć blisko, ale przewyższenie jest ogromne, więc nasz żółty szlak tworzy charakterystyczną serpentynę, aby znacznie wygładzić podejście. Za zakrętem szlak to przyjemna, zacieniona ścieżka (fot.12). Po przejściu około 1300 metrów od ostrego zakrętu szlak wychodzi na polankę szczytową z ładnym widokiem (fot.13 i 14). Jest tam niewielka stacja pogodowa oraz ławeczki. Z południowej części polany często startują paralotniarze. Mała Czantoria posiada dwa „szczyty”, czyli wybrzuszenia o podobnej wysokości 866 m.n.p.m. (pomiary różnią się między sobą nawet o 5 metrów i do końca nie wiadomo, który ze szczytów jest wyższy, mapy też nie są ze sobą zgodne).

Za pierwszym szczytem szlak schodzi nieco w dół, a później wiedzie lekko do góry (fot.15). Oba szczyty dzieli około 300 metrów. Drugi szczyt (położony niedaleko granicy z Czechami) to zarazem zakończenie szlaku żółtego, aczkolwiek przebiega tędy też szlak zielony (z Podlesia na Wielką Czantorię). Na drugim szczycie znajdziemy ławeczki (fot.16) i polanę z paleniskiem (fot.17). Jedyna oś widokowa skierowana jest na południowy-wschód, w stronę Wielkiej Czantorii.

Tutaj należy zdecydować, co dalej robić. Opcji jest kilka: można wrócić na dół tą samą trasą, można też skorzystać ze szlaku zielonego i pójść przynajmniej do górnej stacji kolejki linowej (która jest około 1km dalej, głównie w dół i dobrze ją z Małej Czantorii widać, fot.16). Tam (fot.21) odsłoni nam się ładny widok na Ustroń (fot.22). Sama kolejka linowa jest krótka i kursuje jedynie przy ładnej pogodzie od czwartku do niedzieli. Można zjechać nią na dół, ale wyjedziemy w innym miejscu, konkretnie na końcu ulicy akacjowej w Ustroniu. Przy górnej stacji kolejki jest restauracja, a okazjonalnie organizowane są tu letnie pokazy filmowe (projektor na fot.22 po lewej). Na polanie przy stacji w sezonie bardzo często można spotkać setki wypasających się owiec (które pozostawiają po sobie sporo organicznych „śladów”).

Można też pójść dalej, na Wielką Czantorię i stamtąd zejść do Ustronia jednym z dwóch szlaków: niebieskim lub czerwonym (wzdłuż którego jest inna, znacznie popularniejsza kolejka linowa), jednakże wyjedziemy w innym miejscu Ustronia, niż zaczynaliśmy i jeżeli mamy samochód na parkingu szlaku żółtego, to trzeba będzie przejść kawał po mieście.

Ustroń – Mała Czantoria (Szlak Żółty) – fotografie:

Opisy szlaków pieszych na Wielką Czantorię i w obrębie jej pasma:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przewijanie do góry