Dolina Zimnika (Lipowa-Ostre) – Skrzyczne (Szlak Niebieski)

Szlak niebieski na Skrzyczne z Doliny Zimnika

Szlak niebieski z Doliny Zimnika jest jednym z najlepszych, najbezpieczniejszych i najbardziej „widokowych” szlaków na Skrzyczne. Jest też najłatwiejszy i najkrótszy z wszystkich. Trasa jest prosta, bez „zawijasów” (cały czas idziemy na północny-zachód), dosyć dobrze oznakowana, równa (pod względem podejść i płaszczyzn) i popularna wśród turystów. Co ważne- szlak niebieski jest całoroczny i bez problemu można pokonać go zimą, podczas gdy wszystkie szlaki na Skrzyczne od strony północnej są wówczas ograniczone, albo całkiem zamknięte z powodu pokrywania się szlaków pieszych z trasami zjazdowymi dla narciarzy. Dlatego to właśnie zimą na szlaku z Doliny Zimnika jest najwięcej ludzi. Gdy śniegu jest dużo- można cały szlak (z góry w dół) pokonać na nartach-biegówkach, co praktykowane jest przez wielu ludzi (na szlaku nie ma ani jednego miejsca, które byłoby zarazem strome, jak i „wąskie”).

Szlak niebieski na Skrzyczne ma około 4250 metrów długości, czas wejścia do góry to 2 godziny 15 minut, a zejście w dół trwa około 1 godziny. Przewyższenie w pionie to 727 metrów (start na 530, a szczyt na 1257 m n.p.m.)

Szlak niebieski zaczyna się na mini-rondzie między miejscowościami Lipowa i Ostre (kilka kilometrów od węzła drogi ekspresowej S1). Obok ronda jest parking (adres do nawigacji: Beskidzka 4, 34-324 Ostre). Schodzą się w tym miejscu 3 szlaki górskie (każdy z nich się tu się zaczyna, żaden nie jest 'przelotowy’). Oprócz naszego niebieskiego są to: szlak żółty na Malinowską Skałę oraz zielony na Magurkę Radziechowską. Na wspomnianym rondzie jest przystanek autobusowy, skąd (dosyć rzadko, ale jednak) kursują autobusy do Bielska-Białej (przez Buczkowice i Bystrą). Zdjęcie rozkładu jazdy jest poniżej. Krzyżówka szlaków przy rondzie to jedyne logiczne miejsce, nadające się do rozpoczęcia wędrówki szlakiem niebieskim.

Omawiany parking jest duży i bezpłatny, w „zwykłe” dni zawsze znajdzie się na nim miejsce. Gorzej może być w dni „szczytowe”, czyli dni wolne od pracy przy pięknej pogodzie, gdy ktoś przyjedzie dosyć późno. Jest też trochę miejsc parkingowych obok pobliskiego Hotelu Zimnik, ale są tam ustawione tablice, że to tylko dla gości hotelowych (przy czym nie wiem, jak bardzo skrupulatnie jest to sprawdzane przez obsługę hotelową). Kawałeczek dalej, przy ulicy 'Dolina Zimnika’, na zachód od ronda (już na szlaku żółtym) są jeszcze 2 darmowe parkingi (jeden przy drodze, drugi nad rzeczką Leśnianką), gdzie na 100% będą jakieś wolne miejsca, nawet w najbardziej 'turystyczne’ dni.

Na trasie szlaku niebieskiego nie ma żadnych rzeczek ani strumyków (nie licząc Leśnianki na samym początku), na dole nie ma też sklepu spożywczego (najbliższy jest w „centrum” Lipowej), więc należy zabrać sobie z domu napoje i ewentualnie coś na ząb (przynajmniej tyle, żeby starczyło na wejście, bo przy szczycie Skrzycznego jest schronisko PTTK z kuchnią i barem). Naprzeciwko parkingu jest sezonowa restauracja, ale nie zawsze jest otwarta. Druga restauracja jest w pobliskim Hotelu Zimnik, ale ceny w niej są bardzo wysokie.

Wędrówkę zaczynamy przy wspomnianym parkingu. Po przejściu kilku kroków na wschód należy skręcić w lewo (przed Hotelem). Jest tam oznaczenie szlakowe oraz tablica „ul.Turystyczna”, której jednak nie ma na wszystkich mapach (gdyż nie ma przy niej ani jednego budynku). Po około 100 metrach wejdziemy w las i to cały nasz kontakt z cywilizacją. Początkowe podejście jest dosyć strome, trwa to około 500 metrów. Potem szlak nieco się wypłaszczy. Szybko uzyskamy ładne widoki na Lipową i zachodnią część Żywca. Z czasem uzyskamy także widoki na południe (Magurka Radziechowska) oraz pewne „prześwity” na północny wschód (Jezioro Żywieckie, Wilkowice, Klimczok). Dojście do pamiątkowej tablicy „Hala Jaskowa” zwiastuje, że przeszliśmy już około połowę trasy. Pierwsza połowa położona jest praktycznie 100% w lesie i cieniu. W drugiej połowie wędrówki (od Hali Jaskowej wzwyż) drzewostan będzie stopniowo się rozrzedzać, co poskutkuje mniejszym cieniem, większym wiatrem i większą osią widokową. Fotografie ułożone są chronologicznie.

Początkowa część szlaku niebieskiego – fotografie:

Za Halą Jaskową szlak na chwilę się wypłaszczy, ale ostatni etap będzie już długim, dosyć równym podejściem. Gorzej będzie z oznaczeniami szlakowymi (zwłaszcza zimą, gdy śnieg zakryje te namalowane na niskim poziomie). Jest tak dlatego, że wiele drzew w górnej części szlaku padło z powodu silnych wiatrów. Nowy drzewostan został niedawno posadzony, ale musi minąć wiele lat, aby pnie stały się na tyle szerokie, by mogły pomieścić oznaczenie szlakowe. Zasada jest prosta- jeżeli nie wiemy gdzie iść, to z uporem maniaka szukamy oznaczenia, a gdy go nie ma w zasięgu wzroku- wybieramy najszerszą z możliwych ścieżek (i dalej szukamy oznaczeń). Zgubienie się na szlaku niebieskim jest jednak dosyć trudne (dużo łatwiej to zrobić schodząc w dół, będąc zajętym rozmyślaniem lub rozmową). Finałowy odcinek szlaku wiedzie przez dosyć łyse zbocze. Jest z niego kapitalny widok na okolicę (patrz zdjęcia niżej). Widać Żywiecczyznę, fragmenty aglomeracji bielskiej, Babią Górę, a przy dobrej pogodzie nawet Tatry. Na Skrzyczne wychodzimy od strony schroniska PTTK (przed nim jest miejsce na ognisko i boisko do siatkówki plażowej). Szczyt od schroniska dzielą 2 minuty marszu. Niżej, od strony Szczyrku jest stacja kolejki linowej oraz platforma widokowa. Gdybyśmy poszli dalej szlakiem niebieskim- doszlibyśmy nim do Szczyrku (potem wiedzie on na Klimczok, przez Osiedle Podmagura, obok ogromnego, charakterystycznego hotelu, który doskonale widać ze Skrzycznego). Na szczycie krzyżuje się też kilka innych szlaków, praktycznie wszystkie (oraz kolejka linowa) wiodą w różne miejsca Szczyrku, plus czerwony do Buczkowic, ale jeżeli chcemy wrócić po samochód do Doliny Zimnika to zostaje nam albo powrót tą samą trasą, którą weszliśmy, albo 11-kilometrowy szlak zielono-żółty, schodzący również do Doliny Zimnika (warto wybrać tę opcję, bo zaliczymy przy okazji bardzo widokowy odcinek w okolicach Malinowskiej Skały).

Końcowa część szlaku niebieskiego – fotografie:

Opis wszystkich szlaków pieszych na Skrzyczne:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top