Bystra – Klimczok (Szlak Niebieski)

Szlak niebieski z Bystrej na Klimczok

Szlak niebieski z Bystrej na Klimczok ma około 5-8 km długości (w zależności, gdzie zaczniemy). Jest on raczej łatwy, bez super-stromych podejść, wąziutkich ścieżynek i innych niespodzianek. Większa jego część przebiega przez las, w cieniu. Łącznie do pokonania w pionie jest około 700 metrów. Szlak administracyjnie zaczyna się przy stacji kolejowej „Wilkowice Bystra” (daleko od gór) i w dużej części wiedzie przez miasto, dlatego najlepiej dojechać samochodem, albo też autobusem (np. z Bielska-Białej) w okolice ulicy Fałata w Bystrej. Parkingi są również przy ul.Fałata, ewentualnie obok podstawówki przy ul.Klimczoka 70 (w dni wolne od nauki na ogół są tam miejsca),  albo obok kościoła przy ul.Kościelnej 20. Wprawdzie nadal musimy stamtąd przejść grubo ponad kilometr przez asfalt, ale bliżej Klimczoka zaparkować się raczej nie da (położone na szlaku niebieskim osiedle przy ulicach Zagrodowej, Skośnej, Halnej i bocznych składa się z wąskich uliczek, otoczonych prywatnymi i ogrodzonymi działkami, gdzie nie ma możliwości zaparkowania, więc trzeba zostawić auto gdzieś niżej i przez to osiedle przejść pieszo). Oznakowanie szlaku jest średnie i należy uważnie obserwować oznaczenia. Na szczęście szlak nie robi ostrych zakrętów, więc na skrzyżowaniach zazwyczaj wystarczy iść prosto. Fotografie poniżej ułożone są chronologicznie- właśnie w takiej kolejności będziemy mijali poszczególne miejsca.

Na początku wyprawy musimy zlokalizować ulicę Zagrodową i iść nią na zachód, wyraźnie pod górę. Już w jej połowie uzyskamy piękne widoki na okolicę oraz Babią Górę. Ten odcinek to szlak łączony: nasz niebieski oraz krótki szlak żółty do Lanckorony. Na końcu ulicy Zagrodowej wchodzimy do lasu, zamieniając ulicę w typową górską ścieżkę. Po kilkuset metrach szlak żółty odejdzie na południe. Następnie, po około 300 metrach intensywnego podejścia przetniemy jeszcze raz szlak żółty oraz czerwony, prowadzący również na Klimczok (przez Magurę i Lanckoronę). Możemy czerwonym zejść z powrotem, co by się nie nudziło. Od tego skrzyżowania aż do schroniska będziemy szli niebieskim „solo”, jest to około 4 kilometry. Początkowo jest to leśna ścieżka, tak jak do tej pory, ale później zmieni się ona w szeroką „aleję”.

Fotografie pierwszej połowy szlaku niebieskiego:


W drugiej połowie szlaku, między drzewami uzyskamy widokowe „przebitki” na wschodnią część Bielska-Białej (zachodnia część miasta jest zasłonięta przez Kozią Górę). Szeroka „aleja” w dalszej części jeszcze bardziej się poszerzy (teren został potraktowany spychaczem gąsienicowym w 2023 roku i od tego czasu mógłby przejechać tam nawet duży czołg). Trasa jest przyjemna i równa, jedyny minus to kilka strumyków, które przez kilkaset metrów płyną wzdłuż szlaku (nie obok, tylko po nim). Skutkuje to błotem, owadami i innymi niedogodnościami. Gdy dojdziemy do miejsca, gdy szlak w końcu zbacza z „autostrady”- zacznie się ostateczne podejście. Wiedzie ono znowu typowo leśno-górską ścieżką i jest dosyć strome (końcówka to najtrudniejszy etap całego szlaku). Po chwili wyjdziemy obok schroniska PPTK. Teoretycznie leży ono na Magurze, ale szczyt Klimczoka jest już z jego okolic dobrze widoczny. Widać też sąsiednie Skrzyczne. Do szczytu Klimczoka od schroniska jest jakieś 700 metrów, a ostatnie podejście wzdłuż szerokiej polany jest bardzo strome- jest to już krótki szlak czarny, gdyż nasz szlak niebieski odbija w stronę Szczyrku.

Wrócić do Bystrej można na kilka sposobów. Najoczywistszy jest powrót tą samą trasą, ale jeżeli ktoś lubi zrobić dwa szlaki na jeden strzał to ma też do dyspozycji inne opcje. Można zejść szlakiem zielonym, który wchodzi do Bystrej od zachodu, końcówką ulicy Fałata (jest ona dosyć długa, ale kursują nią autobusy i wzdłuż niej jest równy, szeroki chodnik). Można też zejść szlakiem czerwonym przez Magurę i Lanckoronę, który również schodzi do Bystrej (zresztą wcześniej go już spotkaliśmy). Można też zejść szlakiem żółtym do Mesznej (czyli miejscowości bardzo blisko Bystrej) i potem przejść do Bystrej ulicą Kościelną.

Fotografie drugiej połowy szlaku niebieskiego:


Szlaki piesze na Klimczok:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top