Zielenice – Opis Wsi
Zielenice (Grün Hartau) to wieś, położona na południu gminy Borów. Według spisu powszechnego z 2021 roku liczba mieszkańców Zielenic to 390 (w tym 33 mieszkańców przysiółka Uniszów). Daje to Zielenicom trzecie miejsce w gminie (po Borku Strzelińskim i Borowie), niestety populacja Zielenic jest w trendzie spadkowym (w spisie powszechnym z 2011 roku zanotowano 453 osoby).
Pierwsze wzmianki kronikarskie o Zielenicach pochodzą już z roku 1282. W połowie XIX wieku w Zielenicach mieszkało około 600 osób.
W latach 1945-1954 Zielenice były siedzibą osobnej gminy (sięgającej aż do Ludowa Polskiego i Górzca), ale w wyniku reformy postanowiono ją zlikwidować, a jej tereny podzielić między gminy Borów i Strzelin.
Sąsiedzi Zielenic to (zgodnie z ruchem wskazówek zegara): Siemianów, Głownin, Stogi, Ludów Śląski, Kępino (wszystkie w gminie Borów), a także Bierzyn, Piotrowice (obie w gminie Strzelin) oraz Brochocinek, Grzegorzów i Podgaj (3 ostatnie to gmina Kondratowice).
Zielenice są ulicówką (wsią, której zabudowa koncentruje się wzdłuż jednej ulicy), widać to dobrze na zdjęciu powyżej. Jest to szosa z Borowa, przez Mańczyce, Zielenice i Bierzyn do Strzelina. Przy tejże ulicy poza domami mieszkalnymi (niektórymi charakterze folwarcznym) znajdują się: sklepy i karczma (fot.1), dwa niewielkie stawy (jeden z nich na fot.5), przystanek autobusowy i szkoła (fot.10), kościół (fot.2 i 11) i kapliczka (fot.12). Na południe od Zielenic jest kilka przedsiębiorstw (fot.16), m.in. oddział dużej firmy rolniczej Agro-Efekt oraz stacja kontroli pojazdów.
W miejscowej szkole (im.Marii Konopnickiej) jest biblioteka, sala gimnastyczna i jadalnia, a na terenach przyległych- boisko i plac zabaw.
Miejscowy kościół (parafia św.Jana Nepomucena, mająca swe filie w Bierzynie i Podgaju) wzmiankowany jest już w kronikach z 1335 roku. Budynek od tego czasu był kilkukrotnie wyburzany i przebudowywany. Przy kościele mieści się zabytkowy cmentarz n.in. z grobowcem, mauzoleum i nagrobkami templariuszy.
Główna droga w centrum Zielenic ma nawierzchnię z poniemieckiej kostki brukowej (tzw. „kocie łby”). Jednakże w odróżnieniu od podobnych dróg, których niemało w okolicy (na ogół nierównych i uszkodzonych)- kostka w Zielenicach jest doskonałej jakości i nawet jazda po niej na rowerze jest całkiem komfortowa (fot.1, 2, 4, 6, 7, 8). Kostka ta (drobna i starannie ułożona) jest podobna do tej w gminie Kondratowice, z kolei w gminie Borów dominuje kostka większa i bardziej wypukła.
W centralnej części Zielenic od głównej drogi odchodzą dwie inne (asfaltowe). Pierwsza (wschodnia) prowadzi do Kępina, a druga (zachodnia) do Grzegorzowa. Znajdziemy przy niej m.in. świetlicę i remizę ochotniczej straży pożarnej (fot.14), boisko i drewnianą wiatę biesiadną (fot.15) oraz cmentarz (fot.13).
Przez Zielenice przebiega niebieski, pieszy szlak turystyczny ze Strzelina do Sobótki (przez Ślężę).
Południową granicę Zielenic (teren znacznie oddalony od centrum wsi) wyznacza rzeka Mała Ślęza, do której uchodzi tam niewielki dopływ Rogoźnia. Ponadto na południu Zielenic, w stawie obok kapliczki ma źródła ciek wodny, oznaczony na mapach jako „Dopływ spod Zielenic”, którego koryto kieruje się na północ, wzdłuż tyłów posesji, położonych po wschodniej stronie głównej drogi Zielenic, aby finalnie skierować się w kierunku Ludowa Śląskiego i tam ujść do Małej Ślęzy.
Częścią Zielenic jest przysiółek Uniszów (Karolinenhof), oddalony od ostatnich zabudowań głównej części wsi o ponad kilometr na północ (przy szosie na Mańczyce). W Uniszowie jest kilka budynków mieszkalnych (fot.17) oraz folwark, w którym mieści się przedsiębiorstwo rolnicze (fot.18).
Zielenice – fotografie:
Bartoszowa – Boguszyce – Boreczek – Borek Strzeliński – Borów – Brzezica – Brzoza – Głownin – Jaksin – Jelenin – Kazimierzów – Kępino – Kojęcin – Kręczków – Kurczów – Ludów Śląski – Mańczyce – Michałowice – Opatowice – Piotrków Borowski – Rochowice – Siemianów – Stogi – Suchowice – Świnobród – Zielenice